ساخت یک بیمارستان فوق تخصصی ۱۵۰ تختخوابی یک پروژه بزرگ و پیچیده است که نیاز به برنامهساخت یک بیمارستان فوق تخصصی ۱۵۰ تختخوابی یک پروژه بزرگ و پیچیده است که نیاز به برنامه‌ریزی دقیق در زمینه‌های مختلف از جمله نیروی انسانی، تجهیزات، و زیرساخت‌ها دارد. در واقع  بیمارستان ۱۵۰ تختخوابی به این معناست که ظرفیت پذیرش ۱۵۰ بیمار بستری را دارد. این تعداد تخت معمولاً به بخش‌های مختلف مانند داخلی، جراحی، مراقبت‌های ویژه (ICU)، و غیره تقسیم می‌شود. برای بهره‌برداری صحیح از یک بیمارستان فوق تخصصی با ۱۵۰ تخت، نیاز به تعداد قابل توجهی نیروی انسانی در بخش‌های مختلف وجود دارد بسته به تخصص‌های ارائه شده در بیمارستان، تعداد پزشکان ممکن است متفاوت باشد. برای یک بیمارستان ۱۵۰ تختخوابی، حداقل به ۳۰-۴۰ پزشک متخصص در بخش‌های مختلف (مانند جراحی، قلب، داخلی، زنان و زایمان، و غیره) نیاز است. معمولاً برای هر ۲ تا ۴ تخت، یک پرستار در نظر گرفته می‌شود، به ویژه در بخش‌های حساس‌تر مانند ICU. بنابراین، برای ۱۵۰ تخت، نیاز به ۴۰-۷۵ پرستار است. در مورد نیروی کار دفتری و اداری باید گفت  بخش‌های اداری بیمارستان شامل پذیرش، حسابداری، منابع انسانی، IT، و مدیریت بیمارستان می‌باشند. برای یک بیمارستان با این ظرفیت، حداقل به ۲۰-۳۰ نیروی اداری و دفتری نیاز است.نیروی خدماتی شامل کارکنان بخش نظافت، آشپزی، نگهبانی، و حمل و نقل بیماران. این گروه ممکن است شامل ۵۰-۷۰ نفر باشد.در بخش تجهیزات پزشکی ، بیمارستان نیاز به تجهیزات پیشرفته پزشکی دارد از جمله دستگاه‌های MRI، سی‌تی‌اسکن، دستگاه‌های جراحی مدرن، و امکانات آزمایشگاهی کامل. همچنین زیرساخت‌های پشتیبانی، شامل سیستم‌های برق اضطراری، تهویه، و تصفیه آب. بیمارستان می‌تواند در هر لحظه ۱۵۰ بیمار بستری را پذیرش کند. این ظرفیت بستری می‌تواند به بیمارانی اختصاص یابد که نیاز به مراقبت‌های طولانی‌مدت یا کوتاه‌مدت دارند. علاوه بر بیماران بستری، بیمارستان می‌تواند بیماران سرپایی (Outpatients) را نیز درمان کند. بسته به تعداد کلینیک‌ها و امکانات بیمارستان، ممکن است روزانه تا ۳۰۰-۵۰۰ بیمار سرپایی نیز مورد معاینه و درمان قرار گیرند.بخش اورژانس بیمارستان می‌تواند به صورت ۲۴ ساعته عمل کند و بسته به امکانات و تعداد کارکنان، روزانه به ۵۰-۱۰۰ بیمار اورژانسی خدمات ارائه دهد.   یک بیمارستان فوق تخصصی معمولاً شامل بخش‌ها و تخصص‌های زیر است: بخش‌های بستری: بخش داخلی (Internal Medicine): برای درمان بیماری‌های داخلی مانند دیابت، فشار خون، بیماری‌های عفونی، و غیره. – بخش جراحی عمومی (General Surgery) برای جراحی‌های عمومی مانند آپاندکتومی، هرنی، و غیره. بخش قلب و عروق (Cardiology): برای درمان و جراحی‌های مرتبط با قلب و عروق. بخش زنان و زایمان (Obstetrics and Gynecology): برای درمان و مراقبت‌های مرتبط با زنان و زایمان. بخش مراقبت‌های ویژه (ICU – Intensive Care Unit): برای مراقبت از بیمارانی که نیاز به نظارت شدید و مداوم دارند. بخش کودکان (Pediatrics): برای درمان بیماری‌های کودکان. کلینیک های درمانی برای ارائه مشاوره و درمان در زمینه‌های مختلف مانند پوست، ارتوپدی، چشم‌پزشکی، گوش و حلق و بینی، و غیره. کلینیک‌های توانبخشی: شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، و گفتاردرمانی برای بیماران نیازمند توانبخشی. – آزمایشگاه‌های پزشکی: برای انجام انواع آزمایش‌های خون، ادرار، و غیره. – تصویربرداری پزشکی: شامل دستگاه‌های MRI، سی‌تی‌اسکن، رادیولوژی، و سونوگرافی. برای ارائه خدمات فوری و اضطراری. داروخانه: برای تأمین داروهای مورد نیاز بیماران بستری و سرپایی. بخش تغذیه و رژیم درمانی: برای تنظیم برنامه‌های غذایی بیماران. با توجه به ظرفیت بستری و سرپایی، این بیمارستان می‌تواند به تعداد قابل توجهی از بیماران در سال خدمات ارائه دهد. به عنوان مثال: اگر میانگین مدت بستری هر بیمار دو روز باشد، بیمارستان می‌تواند سالانه حدود 30 هزار بیمار بستری را درمان کند. اگر روزانه ۳۰۰-۵۰۰ بیمار سرپایی پذیرش شود، بیمارستان می‌تواند سالانه حدود 20 هزار بیمار سرپایی را معاینه و درمان کند. این اعداد به صورت تقریبی هستند و می‌توانند بسته به شرایط محلی، تخصص‌های ارائه‌شده و سطح تقاضا تغییر کنند.